Semiótica - Glosario de filosofía

A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | Y

Si una palabra no aparece en el listado de términos mostrado es que no se encuentra definida en el glosario.

Semiótica
1. Do grego "semeiotiké", termo que deriva, pola súa vez, de "seméion" (signo). O termo semiótica, (usado orixinalmente no mundo anglosaxón), ou semioloxía (máis usado no mundo francófono), aplícase ao estudo da natureza dos signos: a súa orixe, significado, formas de transmisión, relación entre eles, etc.

2. Xa a partir da antigüidade o estudo dos signos (especialmente dos lingüísticos) espertou a curiosidade e o interese tanto dos sofistas, como de Platón e Aristóteles, así como das escolas estoica e a epicúrea, interese que se segue observando nos lóxicos gramáticos medievais. Na época moderna, o impulso dado por Locke ao estudo da linguaxe fará que a semiótica se desenvolva considerabelmente na filosofía moderna, desenvolvemento que recibirá un forte impulso na época contemporánea coas achegas de C. S. Peirce e F. de Saussure, a quen adóitase considerar os pais da semiótica contemporánea, que chegará a ocupar un lugar central nas reflexións filosóficas.

3. É habitual dividir a semiótica en tres partes: a sintaxe (o estudo das relacións dos signos entre si), a semántica (o estudo das relacións dos signos co obxecto significado), e a pragmática (o estudo das relacións dos signos cos suxeitos que os utilizan). Dada a universalidade do emprego de signos, as investigacións semióticas abarcan todo tipo de manifestacións culturais: cine, teatro, arquitectura, música, literatura, arte, e o estudo da cultura en xeral.